Het relaas van een van de honderdduizenden in dit land die geen vast werk vinden en dan maar aankloppen bij een interimkantoor. Een verbijsterende schets van de onderkant van de arbeidsmarkt.
Een maartse maandagochtend, een industriepark in Izegem. Een klein jaar nadat hij aan de Gentse universiteit zijn master geschiedenis haalde, fietst Tuur Viaene het terrein van een fabrikant van rust- en ziekenhuismeubels op. ‘Ik ben een interimmer’, piept Tuur aan de barak waar een paar mannen staan roken. ‘Ik kom hier laden en lossen.’
Soms kleven journalisten een valse baard op en gaan ze undercover. Dan beland je snel bij Wallraff of Ehrenreich, schrijvers die het genre op de kaart zetten. Dit boek is anders. Het vertelt het relaas van een van de honderdduizenden in dit land die geen vast werk vinden en dan maar aankloppen bij een interimkantoor. Van nepvacatures, onbestaande veiligheidsregels, personeelschefs die je op vrijdagnamiddag ontslaan omdat je ‘de kmo-mentaliteit’ mist tot de onbeschofte behandeling door de VDAB: het is een verbijsterende schets van de onderkant van de arbeidsmarkt. Waar mensen wegwerpmensen zijn.
Sourced through Scoop.it from: www.epo.be
Een boek over worsten, iphones, sociale zekerheid, democratie en ander wegwerpmateriaal.
Uitgegeven in 2014 en actueler dan ooit!
See on Scoop.it – De vakbond is nodig. Vandaag meer dan ooit!
Dirk Lagast 